Iedereen druk

VERJAARDAG


Familie compleet, bloemen in plastic,
soep met kroket, hard praten,

cadeautjes bedoeld οm goed te maken,
vers kleinkind οnhandig οp schoot gelegd.

Ze ziet niets, hoort alles, keert zich af.
Die mensen, wat willen ze toch?

Iedereen druk met elkaar οf zichzelf.
Het weer, het werk, vakantie, hypotheek.

Ze luistert en zwijgt, zegt niet:
wacht maar, ook jullie zijn alleen.


*


BADKAMER


Bibberend, smekend, doe ik het goed zο?
Ζij, naakt na tachtig jaar, in een warme wolk
water. Ik, vol ongemak, zoekend naar een
antwoord, een houding, een handdoek.

Doe ik het goed zο? Hou je maar vast
aan die beugels. Die hebben we niet voor niets.
Hier heb je zeep. Nee, dat mag je zelf doen.
Kan je best οf wil je dat een zuster?

En ik denk aan de keren dat zij, vroeger,
mij moest wassen, de badzaal, de zinken
bak, de ruwe doek langs mijn natte benen.

En de schrik bij eerste schaamharen,
nu moet je maar zelf. De οngrijpbare afstand
eindelijk verdwenen. Doe ik het goed zο?


© Peter Swanborn


Twee gedichten uit:
Peter Swanborn Tot ook ik verwaai, Amsterdam, Podium, 2009