Leeggegeten tafel

WAAROVER IK SCHRIJF


Over het eten, de nasmaak.
Achteraf over gasten die ongevraagd
of een kleine eeuw te laat kwamen.
Over de wens van de makreel: uitgeknepen citroen.
Van alle vissen schrijf ik vooral over de bot,

Ik schrijf over de overvloed.
Over het vasten en waarom de brassers het uitgevonden hebben.
Over de voedingswaarde van de korsten van de tafel van de rijken.
Over het vet en de drek en het zout en het gebrek.
Hoe de geest galbitter werd
en de buik krankzinnig
zal ik – midden in de rijstebrijberg –
leerrijk beschrijven.

Ik schrijf over de borst.
Over Ilsebell zwanger (de trek in augurken)
zal ik schrijven zolang het duurt.
Over de laatste hap gedeeld,
het uur met een vriend
bij brood, kaas, noten en wijn.
(We praatten met keelgeluiden over jan en alleman
en over het gevreet, dat niets anders is dan angst.)

Ik schrijf over de honger, zoals hij beschreven
werd en op schrift verspreid.
Over kruid (toen Vasco da Gama en ik
de peper goedkoper maakten)
wil ik onderweg naar Calcutta schrijven.

Vlees: rauw en gekookt,
wordt slap, vezelt, krimpt en vergaat.
De dagelijkse brij,
wat er verder nog werd voorgekauwd: gedateerde geschiedenis,
de slachtpartijen bij Tannenberg Wittstock Kolin,
wat overblijft schrijf ik op:
botten, hulzen, ingewanden, worst.

Over de walging bij het zien van een vol bord,
over de goede smaak,
over de melk (hoe ze kwarkig wordt),
over de raap, de kool, de overwinning van de aardappel
schrijf ik morgen
of nadat de resten van gisteren
versteend van vandaag zijn.

Waarover ik schrijf: over het ei.
Verdriet en vet, verterende liefde, spijker en strik,
ruzie om het haar en het woord in de soep te veel.
Diepvrieskisten, wat er met ze gebeurde
toen de stroom wegbleef.
Over ons allemaal rond de leeggegeten tafel
zal ik schrijven;
ook over jou en mij en de graat in de keel.


© Günter Grass


- uit het Duits vertaald door Jan Gielkens -

Uit: Günter Grass Oogst, Gedichten 1954-2004, bloemlezing. Amsterdam, J.M.Meulenhoff, 2007.

Ook in: 500 Gedichten die iedereen gelezen moet hebben - de canon van de Europese poëzie, samenst. Ilja Leonard Pfeijffer en Gert Jan de Vries, Amsterdam, Meulenhoff, 2008