Onbevaren

'S NACHTS
 

Ik ben zo vaak ontwaakt omdat ik dacht

Dat er een schip zeilt door de koele nacht;

Het zoekt de zeeën op, vaart naar een strand

Waarnaar in mij een warm verlangen brandt.

Dat ergens, in een onbevaren oord,

Een helrood noorderlicht onmerkbaar gloort.

Dat nu een vreemde vrouw, op liefde uit,

Het witte warme kussen in haar armen sluit.

Dat iemand die mij dierbaar was als vriend,

Nu ver in zee een donker einde vindt.

Dat moeder, die mij niet meer kent en dwaalt,

Misschien nu in haar slaap mijn naam herhaalt.

© Hermann Hesse

Gedicht van Hermann Hesse (1877-1962, Duitsland/Zwitserland) - hertaald door Koen Stassijns - in:

Half engel half mens - 100 moedergedichten uit de wereldliteratuur, samengebracht door
Koen Stassijns en Ivo van Strijtem (bloemlezing). Tielt (B.), Lannoo, 2010