Aardappels

CLEARANCES 3



Toen alle anderen verdwenen naar de mis
Was ik geheel van haar, aardappels schillend.
Dat verbrak de stilte. Eén voor één vallend
Als soldeersel van de bout, met luid gesis.
Magere troost tussen ons, dingen om te delen
Die in een emmer helder water konden helen.
En weer een plons. Klein aangenaam geplons
Dat het werk dieper deed zinken voor ons.

Dus toen de priester, uit naam der parochie,
Uit alle macht bad aan de rand van je sterfbed
En de één reageerde, een ander slechts weende,
Dacht ik aan haar hoofd, gebogen als haar knie,
En haar adem in de mijne, onze vloeiende messen -
Nooit dichterbij in de rest van ons leven.


© Seamus Heaney




- uit het Engels vertaald door Peter Nijmeijer -



Uit: Seamus Heaney Het eerste koninkrijk - een keuze uit de gedichten 1966-1996,
Amsterdam, Meulenhoff, 1996