Onder de lakens

XVIII


Je gaat de droogkamer binnen. Je loopt onder de lakens door: het geruis
op je rug. Je trekt de zijden onderjurk aan en schuifelt voortdurend voor
de spiegel. Je glimlacht, en je glimlach keert naar je terug en plakt zich
koket op je lippen. Je maakt je op en je beeld doet je na. Je bedreigt haar
met je lippenstift en je oogpotlood, maar ze blijft je nadoen. Vervolgens
trek je haar contour na op het glanzende oppervlak. De spiegel barst:
het verstrooide hoofd. Talloze plakplaatjes bedekken je. Je voelt je licht,
je verheft je in de lucht. De mensen blijven staan en kijken, de ogen wijd
open: boven de stad, een vlieger met lange staart en dikke wenkbrauwen.


© Doina Ioanid




- uit het Roemeens vertaald door Jan Mysjkin -


In: Doina Ioanid Het juffertje van marsepein, Rotterdam, Douane, 2011 - met vertaling en
nawoord van Jan H. Mysjkin