Totdat het licht werd

EEN VLIEGTUIG VAN LUCHTBLAUW PAPIER

Vader, voor jou is dit vliegtuig van luchtblauw papier,
voor jou die met wijdopen ogen niet zag
hoe groot hij wel was met die dwaasheid van God.

Hoe gek je was, hoe idioot je de dood speelt,
nog steeds, vermomd als een man in een donker
kostuum, een piloot van Panamarenko.

Je kist kwam over, hing boven mijn hoofd, bijna stil,
gedragen door luchtlagen, leegte.

Tussen vodden van wolken danste de maan.
Totdat het licht werd, bleef je daar zweven.


© Juliën Holtrigter  


Uit: Juliën Holtrigter Het verlangen te verdwalen Amsterdam, De Harmonie, 2004