HANDEN
Wanneer ik aan mijn vader denk, denk ik nooit aan zijn handen.
Zou ik ze herkennen als ze in een glazen pot op sterk water
voor me op tafel werden gezet?
De handen waarmee hij me voor het eerst vasthield
als iets wat op ontploffen stond, zijn honden begroef
de ketting op het tandwiel legde, onkruid trok.
Het zouden de handen van een moordenaar kunnen zijn
die gescheiden van het brein en met niets meer te wurgen
onschuldig in de vloeistof zweven.
Heeft hij wel iets gedaan om zijn handen onsterfelijk te maken?
Ik probeer me de vingers van mijn vader te herinneren
en ook de littekens want een man heeft littekens op zijn handen.
Ik weet niet eens of hij een ring draagt, wie weet
zitten er wratten op plekken die bij een handdruk onopgemerkt blijven.
© Maarten Moll
Uit: Maarten Moll Lichaam, Amsterdam/Antwerpen, Uitgeverij Contact, 2011
Geen opmerkingen:
Een reactie posten