De troon of de goot

32 REDENEN OM EEN RUS TE HATEN &
ZIJN DOCHTER TE BEGEREN



PROLOOG



De naam is Pavel Cheryonok.
Ik ben van 1956,
het Twintigste Partijcongres
als dat u  –
als het jonge volkje dat u bent  –
nog iets zegt.
Ik maak het niet lang meer.
Hij zit me op de hielen.
Wie? Die Rus.
Leer mij hem kennen.
Zelf ben ik
1/8 Vlaming,
1/8 Pool,
1/8 Ethiopiër,
1/8 Jood,
1/8 Oekraïner,
1/8 Osseet,
1/8 Georgiër
en 1/8 Rus,
dus ik weet waar ik het over heb.
Van mijn lijst van 32 zal ik u
een ruime selectie van 29
voorleggen. De andere 3 redenen
kunnen het daglicht niet verdragen
of liever: het daglicht kan
die redenen niet verdragen.
Daar gaan we:






I


Een Rus drinkt niet, hij zuipt.
Van ‘water’, voda,
van een heilzame 0%
maakt hij ‘watertje’, vodka,
van een heilloze 40%.

De vuilak!






II


Een Rus eet niet, hij vreet.
Zure room en aardappelen.
Vandaar zijn blik en zijn neus!






III


Een Rus is niet burgerlijk.
Ja, dat klinkt leuk,
maar dat is het niet.
Hij haat het rustige midden,
het oog van de storm.
Hij is mateloos en middelpuntvliedend,
neemt alleen genoegen met troon
of goot. Hij leeft in een centrifuge
zonder ooit gewassen te zijn of
droog achter zijn oren te worden.
Een vies kind, dat is hij.
Nee, dan zijn dochter!






IV


Een Rus neukt niet, hij verkracht,
maar zijn dochter niet!




V


Een Rus leeft niet, hij doodt.
Het milieu, de vijand, de vriend,
moeder de vrouw, de andere Rus.
Alleen zijn dochter,
kom niet aan zijn dochter!






VI


Een Rus ruikt niet, hij stinkt.
Zelfs boven op een kerktoren
staat godbetert nog een ui.
Maar zijn dochter: olala!






VII


Een Rus is zo lelijk als de nacht,
maar zijn dochter, zijn dochter
is zo schoon als
de rozevingerige dageraad.






VIII


Een Rus is vlees noch vis,
mens noch dier – hij werd niet
op de vijfde dag geschapen,
zoals de dieren des velds,
of op de zesde,
zoals wij,
maar tussenin,
en door de duivel,
toen God even een uiltje knapte!






IX


Een Rus heeft een lage ruilvoet,
ergens tussen Israeli en Palestijn,
waar de ene dode een stuk meer
waard is dan de andere levende.
Eén Rus is ongeveer even weinig
waard als een Togolees,
een Birmees of
een Pekinees. Om u wat meer
vergelijkingsmateriaal te geven:
één Pool kost elf Russen.

En wat is nu een Pool!






X


Een Rus investeert niet, hij teert.
Op de zak van een ander!




XI


Een Rus is oliedom, dus met
de huidige prijzen zit hij goed!






XII


Een Rus leeft zich niet uit, hij sterft uit.
Want één troost:
hij is met steeds minder.
Hij haalt zelden de zestig.
Als het zo doorgaat wordt
de laatste Rus in 2324
ten grave gedragen.
Door wie dan?
Door zijn dochter.






XIII


Een Rus werkt nooit
samen, altijd alleen!






XIV


Een Rus is dol op koeioneren,
uitkafferen,
maltraiteren en
mishandelen –
vooral van andersdenkenden,
andershuidigen,
andersgelovigen,
anderstaligen,
trouwens,
zijn dochter ook, maar ja,
die heeft van die mooie
lange benen waar je heerlijk
tussendoor kunt kijken,
zelfs op het hoogste punt,
en die alleen maar te vergelijken
zijn met de eindeloos lange
roltrappen van de metro,
van Moskou,
van Petersburg,
van waar ze daar zo’n ding
maar hebben. Escaleren doet het
algauw, daar op zo’n escalator  –
hele romances kun je er initiëren
en consumeren. Maar je kunt je ook
gewoon vergapen aan het
tegemoetkomende verkeer, niet
aan de Rus natuurlijk, maar wel
aan zijn dochter, want: olala!






XV


Een Rus heeft een brede ziel,
waar alles in past, alle lief
en leed. Kortom, dat is geen
ziel meer, maar een vuilnisbelt!






XVI


Ga met een Rus altijd uit
van het worst case scenario.
Niet dat het dan ooit meevalt,
dat niet. Maar als hij achter
je vrouw aanzit, en dat zit hij,
dan zit jij achter zijn dochter
aan, tot de dood erop volgt,
want dat doet hij.
Dat laat een Rus niet
op zich zitten. Dan ken
je een Rus nog niet.
Pang.
Of tsjak.
Of boem.
Of geruisloos,
dat kan ook!






XVII


Een Rus spreekt niet, hij stoot klanken uit
die vrijwel niets menselijks hebben. Wij
beschaafde Hollanders hebben soms vijf
letters nodig om één van die van hem een
beetje bij benadering weer te geven:
sjtsj –
dat verzin je toch niet!






XVIII


Een Rus heet Strannoljoebski,
Dnepropetrovski,
Staroobrjadtsev,
Golenisjtsjev-Koetoezov
of zelfs Dostotolstojevski.
Dan hebt u het met mij nog getroffen.
Cheryonok,
dat kan iedereen zeggen!






XIX


We moeten niet rusten eer
de laatste Rus tot zijn
bakermat is teruggedrongen:
binnen de veilige muren van zijn
regeringsvesting. En dan vol
de Big-Brothercamera’s erop  –
worden we allemaal
Kremlinwatchers!






XX


Kijk, de Hollander is
bij Lobith ons land
binnengekomen,
de Turken komen
uit de Altai,
de Joden uit
Ur der Chaldeeën,
de Moslims onder
de rokken van de profeet
vandaan,
de Zwitsers uit kaas,
de Fransen uit wijn,
de Amerikanen uit zee,
maar waar komt zo’n Rus
eigenlijk vandaan?
Uit het niets.
Wel, moge hij
tot zijn oorsprong
terugkeren!






XXI


Een Rus is een diepvriesmens.
Hoedt u voor het moment dat
hij opdooit. Er komt dan zeer
veel energie vrij. Negatieve
energie. Dodelijke straling.
Zijn zure blik alleen kan al
doden, zeker als je aan zijn
dochter...






XXII


Een Rus maakt niks,
hij maakt alles kapot.
Maar dan ook alles.
Ook zijn dochter!






XXIII


En Stravinski dan?
En Kandinski?
En Rostropovitsj?
En Sjostakovitsj?
En Eisenstein?
En Roebinstein?

Allemaal Polen,
Joden
of ander gespuis!






XXIV


De Rus heeft een olifantenhuid.
Hij kan overal tegen:
leiden
doet hij graag, maar
lijden
nog liever:
in een kamp,
in een gesticht,
in een film,
in een boek,
overal.

Helaas,
zijn dochter ook!






XXV


De Rus reist.
Vroeger mocht
dat gelukkig niet.
Nu wel.
Niet elke
verandering
is een
verbetering!






XXVI


De Rus is goedgelovig.
Het liefst gelooft hij leugens.
Omdat die mooier dan
de waarheid zijn. Zijn literatuur
is wereldberoemd.

Allemaal leugens!



De nummers
XXVII,
XXVIII en
XXIX
slaan we over.
Sommige dingen
gaan te ver.
Zelfs hier,
in een vrij land!






XXX


Ook een Rus wordt zonder
zonde geboren. Maar dat
duurt nooit lang. Hij zet meteen
zijn tanden in zijn moeder!






XXXI


Ik voel de Rus in mij  –
de zuigkracht
van het kwaad,
van de goot,
van de dood,
van de hel!






XXXII


Weg met de Rus.
Maar zijn dochter,

o,
haar naam alleen al.
Ze heet Vera,
of Nadezjda,
of Ljoebov,
of Natalja,
of Varvara,
of Jevgenia,
of gewoon Olga!

O,
als we alle dochters
van de Rus
politiek asiel geven  –
en echt, ze hebben
geen leven daar, kijk
maar eens op internet  –
dan kunnen we ze naar
hartelust begeren,
beslapen en
bezwangeren.
Dan sterft de Rus nog
sneller uit dan toch al
en wordt ons ras verrijkt
met blonde benen,
tedere tietjes,
zwoele zuchten en
kittige kontjes.

Olala!




© Pavel Cheryonok



Uit: Leonid Labardan & Pavel Cheryonok Profiel, voor alle facebookvrienden - opbeurende rouwgedichten, Rotterdam z.j.,
een liefdesverklaring aan de Russische geest, naar een idee van slavist, vertaler, uitgever en
Tsjechov Letterencafé-entrepreneur Arie van der Ent.