JE HEBT MIJ UITGEBEEND
Je hebt me uitgebeend
heel zοrgvuldig
me bijgeschreven.
in je universum
als een wond
een perfecte prothese
een vervloekte noodzaak
je hebt mijn aderen οmgeleid
zodat ze zich zouden legen
in de jouwe
zonder terugweg
in jou ademt een enkele long
zonder terugweg
in jou ademt een enkele long
de andere, voorzover ik weet
bestaat nauwelijks
Vandaag ben ik vroeg opgestaan
heb met zacht poeder en koud water
mijn glοeiend lichaam gekoesterd
de boter zal ik niet slaan
de ceintuur zal ik niet omdoen
de ceintuur zal ik niet omdoen
IK GA WEG
naar het zuiden, de omheining over
Paula Tavares
Uit: Liefde kon maar beter naamloos zijn – 150 dichteressen voor Amnesty International. Samenst. Daan Bronkhorst, 2000, Breda, De Geus.
Paula Tavares (1952) is een schrijfster en dichter uit Angola.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten