Geknoei

DE RAND VAN DE TAFEL


Half boven de rand van de tafel
het kinderhoofd met opgedroogde
waterpokken en ogen als kijkers.

Het lacht, maar aarzelend, want
net heeft dit kind krassen gezet
in een bundel die je had opengelegd
bij een wonderlijk mooie passage.

Ach, de dichter zelf zal ook
het nodige hebben geknoeid
eer hij dacht dat het af was.


© J.Eijkelboom


Uit: J. Eijkelboom Het Arsenaal, Amsterdam, De Arbeiderspers, 2000.
Ook in: Tot zo ver - De meeste gedichten, Amsterdam, Arbeiderspers, 2002.