In de keuken zetten wij ons neer,
Jij en ik, en verder niemand meer
Het mes is scherp en brood is er volop...
Pomp gerust de primus nog eens op,
Of bind anders voor het morgenlicht,
Met een stukje touw de koffer dicht,
Want dan nemen we de trein
Naar een plek waar we onvindbaar zijn.
Uit: De meisjes van Zanzibar - Zesentwintig Russische gedichten vertaald door Leidse slavisten met Karel van het Reve.
Maastricht, Gerards & Schreurs, 1988
Geen opmerkingen:
Een reactie posten