ACH JE MOET GEWOON ALLES OPTELLEN
Ach je moet gewoon alles optellen
Het slechte vergeet de mens en
het goede vergroot-ie,
je telt gewoon alles op.
Dat zeg jij, zegt zij, maar zo werkt het niet
niet bij mij.
Maar we zijn tenminste één.
Welnee, toen wij zogenaamd heerlijk
in het gras lagen zegt zij, lagen we in scheiding,
dat zeg je er niet bij.
En dat van Madurodam is ook niet zo gegaan.
Maar we waren één.
En die liefjes van jou
zegt zij, en die van mij...
En die keren dat we toch weer
bij elkaar kwamen, zeg ik,
- en hebben geschreid, zeg ik er niet bij -
Je telt uiteindelijk
gewoon alles op.
© Gerrit Krol
Uit: Gerrit Krol - 't Komt allemaal goed, gedichten
Amsterdam, Querido, 2005